با تلاش پژوهشگران فرانسوی؛ یک مرد معلول توانست با کمک قدرت ذهن، باردیگر راه برود!

یسکافه: پژوهشگران فرانسوی توانستند با کمک یک پوشش اسکلتی که با قدرت ذهن قابل کنترل است، امکان راه رفتن باردیگر را برای یک مرد مبتلا به فلج اندام فراهم آورند.
به گزارش یسکافه به نقل از ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، یک مرد مبتلا به فلج اندام موفق شد با استفاده از یک پوشش اسکلتی که با کمک ذهن او کنترل می شد، راه برود. بااینکه این پوشش نتوانست امکان راه رفتن بطور مستقل را برای این فرد فراهم آورد، اما پیشرفتی در برداشتن اولین گام های مربوط به این هدف به حساب می آید.
این مرد که چهار سال پیش به شکستگی گردن گرفتار شده بود، با کمک حسگرهایی که روی مغز او تعبیه شده بودند، توانست دست ها و بازوهای خودرا حرکت دهد.

هم اکنون، پژوهشگران بسیاری اهتمام دارند تا روش هایی عرضه کنند که افراد مبتلا به لطمه نخاعی بتوانند بدن خودرا با کمک افکار خود کنترل کنند. متداول ترین روشی که تابحال برای رسیدن به این هدف به کار رفته، کاشت الکترودهای فوق العاده باریک در مغز بیمار بوده است، اما به کار بردن الکترودها و وارد شدن سیم ها به داخل جمجمه می تواند به عفونت منجر شود. عملکرد الکترودها بعد از چندین ماه متوقف می شود و سپس با سلول هایی پوشیده می شوند و در نتیجه مشکلاتی برای مغز ایجاد می کنند.

پژوهشگران “دانشگاه گرنوبل آلپ” (UGA) فرانسه به سرپرستی “آلیم لوییس بنابید” (Alim Louis Benabid)، پژوهشگر این دانشگاه، بررسی جدیدی را برای حل این مشکل شروع کردند. آنها الکترودهایی را روی لایه خارجی و محکم مغز قرار دادند. “بنابید” اظهار داشت: با این روش، اگر عفونتی پیش بیاید، بیرون از مغز باقی خواهد ماند.
پژوهشگران از بیمار، چندین اسکن مغزی خواستند تا بتوانند هنگامی که او درباره راه رفتن یا حرکت دادن بازوهای خود فکر می کند، نواحی فعال مغز او را مورد بررسی قرار دهند. آنها حسگرهایی را نیز روی جمجمه او قرار دادند.

بیمار در آغاز کار با حسگرها، ابتدا کوشش کرد تا پوشش اسکلت مانند خودرا حرکت دهد و سپس یاد گرفت که چگونه راه رفتن به سمت جلو را آغاز کند. وی همینطور یاد گرفت که بازوهای خودرا برای وظایف پیچیده تر مانند چرخاندن مچ ها، رسیدن به هدف و به کار بردن همزمان دو دست به کار ببرد. وی درباره احساس خود اظهار داشت: من احساس می کردم اولین انسانی هستم که به ماه قدم گذاشته است. از آنجائیکه به مدت دو سال راه نرفته بودم، فراموش کرده بودم که از بسیاری افراد، قد بلندتر هستم. این آزمایش، تجربه تاثیرگذاری برای من بود.

“بنابید” افزود: هدف بعدی ما این است که اسکلت را به قابلیت تعادل خودکار مجهز نماییم. برای رسیدن به این هدف، به محاسبات سریع تری نیاز داریم.
وی ادامه داد: این روش، پیش تر روی بیمار دیگری نیز آزمایش شد، اما الکترودها در عرض چند ثانیه به خاطر مشکل فنی متوقف شدند. حالا که مشکلات آزمایش پیشین در این آزمایش اصلاح شده اند، ما می خواهیم آنرا روی سه بیمار دیگر نیز به کار ببریم.
این پژوهش، در مجله ” The Lancet Neurology” به چاپ رسید.

منبع:

برچسب ها:

نظری بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.